testa

testa
2 testà prt. FrnW, NdŽ, GrvT93, LzŽ, Kb, tèsta NdŽ, Mrs, Rdš, Btrm, Azr, Pst, tẽsta Š, KŽ; L žr. 1 tegu: 1. Tèsta bus, kap yr LKT370(Nmn). Tèsta būna, kap tu nori Mrc. Testà sau, vaike, anys lekia Lkm. Tèsta vedas, kad nori Grv. Testà jį deda, kur nori Pls. Tèsta valgo, kad nori Brsl. Jisai tèsta geria, o mes negerkim Mrp. Atduok šuniu, tèsta ėda Pls. Testà jiej daro, kap jiej nori, tu tę nesmaišyk Mrc. Testà ir gęsta sau [lempa] Pls. Lietus išeido, testà palijas an mūsų Rod. Testa jį supa siūrus vėjulis, testa jį prausia skaudus lietulis LTR(Vlk). 2. Testà lašiniai būta an stalo Rūd. Išnešk priemenėn, testà atšąla [bulvės] Rud. Testà anas mane pabučiuoja Pls. Tèsta pripažįsta, kokia aš darbinykė – ma[no] patraukti pirštai Vlk. Testà jis atvažiuoja, testà pažiūro, kap Lietuva dirba DrskŽ. Nueik kunigo, tèsta atvažiuoja Mrc. Mes galadieniai, testà duktė gyvena Drsk. Indėkim maišan, nuvešim ežeran ir inmesim – testa prigers! LTR(Vrn). Testa žirgelis stovi, testa žirgelis nežvengia, manę jauno bernužėlio testa šyvas palaukia TŽI173(Vlk). Testa Dievas laiko sveikus O. 3. Testà jau eina namo Al. Testà eina sveikas! Pls. Testà lapatuoja anta durų tokis! Drsk. Tèsta jis rytoj ateina Pun. Testa padėdo mergaitės ravėt Dbč. Testà nuneša kiaušinių Trakuosna parduot Trak. Testà stoja darban ir gyvena iš darbo Vrn. Testà šeria žentas kiaules, testà netingi Vrn. Neimk, testà būna! Vrn. Testa eina gaidys nor pinigų parneša LTR(Vrn). 4. Testà jo kas pamėgina paimt! Vrn. Testà pamėgina užduot, bus blogai! Vrn. 5. Testà ją perkūnas inmuša žemėn! Drsk. Testa jį perkūnėlis! Nč. Testà Dievas myli, testà Dievas saugoja Vs. 6. Dėl mañ tai testà – kap nori, tep kalbėk Ad. Šutiškė (Šutų kaimo gyventoja) buvo atejus, atpjoviau [agavos] šakų, tèsta sau Str. Testa sau – tai jo dalykas… Vaižg.
◊ testà (tèsta Srj, Smn) Diẽvas (põnas) mýli (mỹli Srj, Smn) sakoma nusistebint: Testà Diẽvas mỹli, kas dar̃ čia daros! Alv. Testà põnas mỹli, kas darėsi! Knv.

Dictionary of the Lithuanian Language.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • testa — / tɛsta/ s.f. [dal lat. tardo testa cranio, testa , in origine guscio, vaso ]. 1. [parte del corpo animale e umano in cui si apre la bocca e che contiene il cervello e gli organi di senso specifico: t. piccola, grossa ; sollevare, girare, voltare …   Enciclopedia Italiana

  • TESTA — steht für: Trans European Services for Telematics between Administrations, Internes Netzwerk von europäischen Verwaltungen (TESTA Netz) Tesch Stabenow, ein Unternehmen der Schädlingsbekämpfung (Namensänderung 1947 in „Technische… …   Deutsch Wikipedia

  • Testa — bezeichnet Trans European Services for Telematics between Administrations, internes Netzwerk von europäischen Verwaltungen (TESTA Netz) Tesch Stabenow, ein Unternehmen der Schädlingsbekämpfung (Namensänderung 1947 in Technische Entwesungsstation) …   Deutsch Wikipedia

  • TESTA — quasi tosta, a torreo, Graece ὄςρακον, multiplici usu inclaruit. Namque et in suffragiis testae adhibitae sunt Athenis, unde testulâ collabefactus, testarum suffragiis eieitus, aliaeque phrases apud Corn. Nepotem in Aristide, c. 1. et in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Testa — is an Eritrean fighting technique/martial art that emphasizes headbutting. Its name comes from the Italian testa , meaning head, having been adopted during the colonial period. Its basis is on real hand to hand combat techniques, although it is… …   Wikipedia

  • Testa — est le nom d une famille d origine génoise qui a donné une dynastie de jeunes de langues, de drogmans, de consuls et de diplomates. Ses membres ont servi l Allemagne, l Angleterre, l Autriche, l Empire ottoman, la France, les Pays Bas, la Prusse …   Wikipédia en Français

  • testa — sustantivo femenino 1. Uso/registro: elevado. Pragmática: a veces IRONÍA. Cabeza del hombre y de los animales: Tienes una hermosa testa con el pelo plateado. Salió el primer toro, con una testa imponente. Locuciones 1 …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • testa — (Del lat. testa). 1. f. Cabeza del hombre y de los animales. 2. En el hombre y algunos mamíferos, parte superior y posterior de ella. 3. Frente, cara o parte anterior de algunas cosas materiales. 4. Bot. Cubierta externa de la semilla, derivada… …   Diccionario de la lengua española

  • Testa [2] — Testa, 1) s. Trebatius Testa; 2) Pietro, geb. 1611 zu Lucca in Italien, Historienmaler in Öl u. Fresco u. Ätzer; ertrank 1648 in dem Tiber …   Pierer's Universal-Lexikon

  • testa — [tɛsta] n. m. ÉTYM. 1872, Littré; lat. testa → Tête. ❖ ♦ Bot. Partie externe du tégument (d une graine) …   Encyclopédie Universelle

  • Testa [1] — Testa (lat.), 1) (Tunica externa), die äußere Samenhautschale, s.u. Samen A); 2) die Schale bei Schalthieren; Testae cochlearum, Schneckenhäuser. T. ostrearum, Austerschalen. T. ovorum Eierschalen. Daher Testacĕa, Schalthiere, Muscheln; T.… …   Pierer's Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”